Je lezers raken start met een pakkende titel, zei de juf nog. So far so good; nu nog tekst. Je moet wel tekst hebben, was één van de eerste en ook beste tips die ik kreeg in het begin van mijn Feedbacktijd, zo’n tien jaar geleden. Performance is een ding als trainer/coach, inhoud is een ander ding. Vind ik. Als er naar wordt gevraagd, moet je wel wat te vertellen hebben.
Dat zeg ik ook tegen Kees tijdens zijn outplacement traject. We werken aan goede oneliners, mooie foto’s en fijne antwoorden op vragen als: Wat zijn je kwaliteiten? en Wat zijn je valkuilen? Vol vertrouwen gaat Kees zijn volgende sollicitatiegesprek in. De helft van wat wij bespraken komt niet aan bod, maar Ik zou wel tekst hebben gehad, als ernaar werd gevraagd, zei Kees, helemaal blij met zijn nieuwe baan. Volgens hem het gevolg van een pakkende oneliner.
Tekst hebben. Vorige week was het onderwerp van discussie tijdens een overleg met Guido, ZOA landendirecteur in Sri Lanka, toen ik met hem sprak over het onderwijsproject voor jonge kinderen, een project waar MM Foundation zich voor inzet.
Ik haalde de recente vestzak/broekzak discussie aan. Ontwikkelingsgeld gaat heen en wordt teruggesluisd als belastingvoordeel voor grote ondernemingen die maatschappelijk verantwoord willen ondernemen. Welke tekst heb je als sceptici zeggen: Joh, wat maak je je druk? Het is een druppel op de gloeiende plaat.
Guido had tekst voor mij; zijn gedrevenheid zei genoeg. Heb ik tekst op zo’n opmerking? Nee, denk het niet, of misschien een klein stukje. Mijn hart zegt alleen heel luid: Zo’n kind voelt zich niet een druppel op de gloeiende plaat; zo’n kind voelt zich mens!
Ik ben geraakt, niet zozeer in m’n noten, wel in m’n hart. Niets doen is voor mij geen optie. Actie ondernemen wel. En volgens mij is dat soms nog beter dan tekst hebben.
http://www.mmfoundation.nl/projecten
https://www.zoa.nl/SriLanka