Het boek is volgens een buurvrouw verplichte leesstof, als je ooit iets wilt terug doen voor de maatschappij. En dat wil ik, daarom richtte ik MM Foundation op, een stichting die zich inzet voor kinderen in ontwikkelingsgebieden.
Het boek geeft talloze voorbeelden dat het ook anders kan. Het gaat over ondernemerschap van individuen, ook in arme gebieden. Vrouwen die nat zand te drogen leggen, om dit vervolgens te verkopen als zeep aan andere vrouwen in het dorp . Een intelligente vrouw in een arm Chinees dorp wordt door haar dorpsgenoten naar de modeschool gestuurd (wat dat ook mocht inhouden, gezien het feit dat iedereen nog in maopakken rondliep). Een paar maanden later fietst ze door haar dorp en roept andere vrouwen via een megafoon bij elkaar om bij haar naailes te volgen. De beste leerlingen bindt ze aan zich, om later een imperium aan modewinkels te stichten. Het einde van de maopakken.
Ondernemerschap pur sang. Een beetje stimulans van je omgeving, enkele aangeboren kenmerken en een paar slim aangeleerde vaardigheden. Samen met de nodige toewijding leidt dit tot resultaat. Daarvan ben ik overtuigd.
Ik ben dan ook blij met de aansporing van mijn buurvrouw om het boek te lezen. Heb er veel van geleerd. Ben gerijpt in het besef dat aansluiting bij een betrouwbare lokale organisatie cruciaal is. Gesterkt ook in het idee dat onderwijs de basis is van elke vorm van ontwikkeling. De factor toewijding zorgt er vervolgens voor dat individuen, gezinnen, samenlevingen zich kunnen onttrekken aan een uitzichtloze situatie.
Gelukkig; iets terug doen voor de maatschappij heeft zin. Ik hou ervan om daarin te geloven. ‘Wie geboren is als een dubbeltje, wordt nooit een kwartje’ stamt tenslotte nog uit de tijd van de gulden.
Bron: Banerjee A., Duflo E. (2011). Arm & kansrijk. Een nieuwe visie op het
bestrijden van armoede. Nieuw Amsterdam Uitgevers