Het is een mentaliteitskwestie, denk je: vind je dat het glas halfvol is of halfleeg? Of denk je liever helemaal niet?
Als je je na ‘t weekend door die stapel kranten hebt geworsteld wacht op zondagavond de NRC op je. Een feestje. Dit weekend leverde ‘t me een rollercoaster aan gedachtes en belevingen op en twee boeken om te lezen, of bij nader inzien eigenlijk maar een. Gelukkig.
Je hebt op dat moment al een paar keer gelezen dat de lezing van Buma bol staat van cynisme en pessimisme. Bas Heijne vat dat nog eens fijn samen in zijn column Zijn wij echt zo dom?
Inmiddels had je je eigen toetsing al wel gedaan en denk je ferm: Dacht het niet!
Je bladert door en de favoriete column van Rosanne Hertzberger roept de gedacht op: Huh? Misschien toch wel? Snap er helemaal niks van. Rosanne wil ons overtuigen om het boek The Vital Question van Nick Lane te lezen. Geen gemakkelijk boek. Je zult er op moeten studeren, aldus Rosanne. Gaat over de fundamentelere zaken van ons bestaan. Ben ik best benieuwd naar, dus ik lees ferm door tot het einde. Rosanne is me echt te slim af. Zelf zou ze zeggen, denk ik: Je hebt gewoon niet het gen ervoor. Ik blijf denken. Het boek gaat aan me voorbij.
Door naar de column van Ben Tiggelaar. Nog een pleidooi voor een boek: The 100-Year life. Biedt hoop. We worden 100 (Die kans is groter dan je denkt, aldus BT) en het boek leert ons hoe we dat het meest slim kunnen doen. Ervan uitgaan dat een glas halfvol is helpt, begrijp ik. Fijn, want van die stroming was ik al. Ik gebruik deze grondhouding vaak tijdens sessies in de boodschappenoefening; een oefening waarbij je eerst moet downsizen en in de tweede ronde gaat upgraden. Wat een verschil in energie blijkt dan.
Je topt het weekend af met een beschouwing over Jesse Klaver en zijn film; heb je ook al e.e.a. over meegekregen de afgelopen week. Jesse is zeker van de generatie halfvol. Slimme actie, die documentaire. Denken dat wij niet door hebben dat het ter eer en glorie is van Jesse zelf is misschien een beetje dom. Bijna net zo dom als de speech van Buma wellicht; het is maar hoe je het bekijkt.