Blij ei lijkt het niet te deren. Where’re you from? From Holland. Oh. Nice country, antwoordt hij onbevangen en quasi wereldwijs. Vorige week waren hier nog twee Zweden from Oslo. Gelukkig kan dat nu. Toeristen kunnen nu overal vrij rondlopen. Tien jaar gelden kon dat niet, toen werd er overal geschoten, vertelt hij, doelend op de burgeroorlog met de Tamils. Een oorlog die 30 jaar duurde; hij had er de helft van z’n leven mee geleefd, minimaal.
Blij ei had een positieve, open uitstraling. Die 12 euro was daar maar voor een deel debet aan, schat ik in. De vraag of het eerlijk of oneerlijk was stelde hij zich al helemaal niet. Deze vorm van rechtvaardigheid en gelijkheid leek voor hem niet aan de orde. Hij was al blij met vrede en dat voelde je.
Mijn verbazing maakte plaats voor een soort universeel gevoel van rust en een besef van wat echt belangrijk is. Voor blij ei is dat veiligheid.
Maslow zette veiligheid op een fundamentelere trede dan zelfverwerkelijking. Zelfverwerkelijking omvat voor mij ook begrippen als zelfrespect, gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid. Zaken waarvan ik verwacht, of eigenlijk vooral nog hoop, dat blij ei ze op een dag ook nastreeft. Nu denk ik: Laten we net als voor de Sri Lankese bevolking overal op de wereld eerst maar eens de traptrede van veiligheid behalen. Vreedzaam zou al mooi zijn, eerlijk wordt het niet, voorlopig.
Eerlijk wordt het niet
