We denken dat een goed leven een gecontroleerd leven is en bovendien denken we die controle zelf te hebben. Onzin. Het leven is grillig en volgens filosoof/psychiater Damiaan Denys (winnaar van de speech van het jaar met zijn speech De relatie tussen angst en vrijheid) is juist die onvoorspelbaarheid het mooie van het leven.
Hoe graag wou ik dat ik die gedachte volledig kon omarmen; leven vanuit een bepaalde onbevangenheid, kijken wat er in het hier en nu op je afkomt en het daarmee doen. In teamsessies in bedrijven doe ik niet anders; werken met hetgeen zich aandient om teams sterker en volwassener te maken. In mijn eigen leven stel ik graag de doelen, denk na over de weg ernaar toe en doe wat nodig is om daar te komen. Arrogant daarbij bovendien is de gedachte dat ik eventuele obstakels wel even uit de weg ruim. Full Control is de illusie.
Hoe goed snap ik dan ook een coachee, financieel expert, Hipo bij een internationaal IT-bedrijf. Zijn beschrijving van de foto van zijn leven toen hij 16 was: Op mijn 25ste zit ik in een kansrijk traineeship, op mijn dertigste ben ik getrouwd met Beauty & Brains die vanaf haar 33ste parttime voor de kinderen zorgt, terwijl ik fulltime de ene promotie na de andere maak om uiteindelijk de strategie van mijn eigen bedrijf uit te zetten.. Klik & klaar. Zie hier het resultaat, zegt hij enigszins sarcastisch en wat moedeloos. Een resultaat waarvan ik denk: Dat mag er toch best zijn, ook zonder B&B en kids?!. Ik hoor mezelf zeggen: Je hebt nog zo lang te gaan, je bent 32 jaar, we mogen tot onze 67ste. Geniet van de reis, niet van de bestemming! Open deur. Moeite om er zelf in te geloven. Coachee gelooft er zelf ook eigenlijk niet in maar schrijft het toch op. Bij gebrek aan beter, denk ik.
Samen gaan we nog even op zoek naar de waarheid achter die open deur. Eens: je bestemming; dat voel je, daar twijfel je niet aan. Twijfelen aan de weg ernaar toe is volgens mij gezond en anderen ontmoeten die je twijfels toetsen helpt om de weg naar je bestemming te bepalen. Zonder twijfel is elke discussie zinloos. De vraag is dus niet of onze bestemming maakbaar is; dat is ‘ie niet, de weg ernaar toe en de keuzes die je op die weg maakt wel. Fijn toch, die illusie van controle.