Hieronder een aantal suggesties waar veel mensen baat bij hebben gehad.
Wanneer je in een (onbekend) gezelschap komt en het niet (bij je) past om de leiding te nemen in het gesprek door zelf dingen te gaan vertellen, dan kun je voor de volgende strategie kiezen.
- Wees niet bezig met Hoe zorg ik ervoor dat ik ook gehoord wordt? Dat zorgt namelijk alleen maar voor stress. Die stress maakt dat je niet meer de aandacht kunt houden bij het gesprek. Hierdoor mis je waar het op dat moment over gaat, waardoor je niet het juiste moment weet te vinden om je in het gesprek te mengen of het inbreken te geforceerd gaat.
- Juist door niet bezig te zijn met erbij te willen horen, kun je aandachtig en geïnteresseerd luisteren naar de ander(en). Je zult merken dat vanuit die oprechte interesse je verdiepingsvragen kunt stellen. En door die te stellen ben je opeens gesprekspartner geworden.
- Het bijzondere is dat, als jij oprechte interesse in anderen toont, anderen dat veelal in jou gaan tonen of naar je gaan luisteren als je dingen deelt die jij meemaakt of vindt. Dat heeft te maken met twee beïnvloedingsstrategieën. Het sympathieprincipe (mensen vinden mensen aardig die hen aardig vinden of dezelfde interesses hebben) en het wederkerigheidsprincipe (als in mij interesse wordt getoond, wil ik die disbalans die ik op onbewust niveau voel herstellen en ga ik interesse tonen in de ander).
- Als anderen interesse tonen in jou is het de kunst om hen te boeien met wat je vertelt. Eerst zul je moeten bepalen wat je vertelt. Bij een specifieke vraag als Wat voor werk doe je? lijkt dat eenvoudig. En inderdaad, iedereen die werkt zal die vraag kunnen beantwoorden. Het antwoord kan echter zo kort zijn (Ik ben coach) dat het gesprek zich alsnog ongemakkelijk dreigt voort te slepen. Kijk daarom of je het feitelijke antwoord op de vraag kunt uitbreiden. Een manier is om iets toe te voegen waar je recent mee bezig bent geweest of van geniet (Ik ben coach en wat vooral boeit is... Zo had ik laatst een traject waarbij...).
- Om het gesprek op dat onderwerp te houden maar de ander er wel bij te betrekken, stel je een gerichte tegenvraag. Bijvoorbeeld: Welke ervaring heb jij met...?
- Wat ook goed werkt is dat je anderen om hun mening vraagt of een hulpvraag stelt. Mensen delen namelijk graag hun visie en velen helpen anderen ook graag. Als je vraagt: Hoe zou jij ... aanpakken?, zul je merken dat men je graag advies geeft. Overigens creëer je vooral verbinding door wat je aanneemt van anderen in plaats van wat je geeft. Dus verander een ja maar reactie op de adviezen die je krijgt in een dank je wel.
En blijkt dat jij een ander onvoldoende weet te boeien en het gesprek doodbloedt, dan is er nog niets aan de hand. Iedereen heeft immers het
recht om zelf te bepalen wie en wat hij interessant vindt. Zolang we maar
respectvol met elkaar om blijven gaan, ook bij het uit contact gaan, kun je je aandacht verleggen naar andere gesprekspartners. Overigens is mijn ervaring dat bijna iedereen interessant is zolang je de ander echt wilt leren kennen en oprecht open en nieuwsgierig bent. Zet daarvoor zelf de eerste stap en ga er niet van uit dat anderen de stap naar jou zetten. Het enige waar je namelijk echt controle over hebt zijn de stappen die je zelf zet.
Het lijkt allemaal redelijk theoretisch en technisch. Wat je zult ervaren is dat het iets heel natuurlijks wordt als je erop oefent. Daarom veel succes met het toepassen van de inzichten om meer uit gesprekken te halen op een ontspannen manier.