Er komt een commissie die verwachtingen schept, er komt een poll: Wie wil waarheen? En een uitslag. Er komt de vraag: Wie kan er dat weekend? Er volgen antwoorden: Ja ik kan, maar liever een weekend later… Ik kan niet… Ik voel een datumprikker opkomen... Dat laatste meldt de organisatie.
Oh…, denk ik, dat wordt spannend, want een datumprikker klinkt leuk, maar mijn aanname is dat er geen weekend te vinden is waarop iedereen kan: wie besluit dan welk weekend het wordt? Afijn, na enig aandringen wordt er een prikker verstuurd. Mijn vooroordeel blijkt ongegrond: er is zowaar een weekend dat iedereen kan. Vraag: Vastleggen maar? Organisatie: Nee, we overleggen nog even…
Mijn enthousiasme voor het leuke initiatief neemt af. Ik voel mijn energie dalen, want ik krijg het gevoel dat de organisatie iets wil dat anders is dan de groep, of in ieder geval anders dan wat er uit de poll, datumprikker en andere democratische middelen als meerderheid kwam. En dat blijkt ook...
De intentie was goed: we willen een gedragen besluit en met iedereen rekening houden. Het proces maakt hele andere gevoelens los. En ineens gaat het niet meer over waar en wanneer we heen gaan, maar over onze onderlinge spanningen, vertrouwen, verwachtingen... Wie is wel gehoord, wie niet meegenomen?
Vaak vergeten we het gesprek met elkaar aan te gaan. Wat speelt er bij de deelnemers, wat zit erachter, wat willen we echt? Of we slaan zomaar mensen over, omdat we de aanname doen: Die is gemakkelijk en gaat toch wel mee…, vanuit de verwachting ‘het komt goed’, maar zonder dat te toetsen.
Wanneer je je verdiept in de theorie en praktische werkvormen van Deep Democracy ervaar je hoe snel een gedragen besluit genomen kan worden, wat dat voor een positieve impuls geeft aan een groep en hoe het wegen opent voor een fijne, eerlijke en open communicatie naar de toekomst.
Komende dagen ga ik de verdieping in, mijn kennis vergroten rondom deze wereldwijd toegepaste methode en ervaringen delen met collega's. In de uitnodiging stond: We gaan aan de slag met conflicten... Normaal niet iets waar ik op 'aan' ga. Maar nu..., met de wetenschap dat het mij veel gaat brengen voor de teams waarmee ik werk zeg ik: Kom maar op met dat conflict, we gaan het aan!
En wat die vriendinnen betreft... Tja, dat is natuurlijk andere koek dan een professioneel samenwerkend team. De verschillen maken ons misschien ook juist wel erg leuk met elkaar. En soms moet je dan verduren dat processen dan gaan op een manier die je zelf niet had gekozen. Wordt vast een leuk reisje!!
Meer weten over Deep Democracy?