Zonder richting is elke weg goed.

Klassiekers worden modern

Het zijn de weken van de klassiekers. De Ronde van Vlaanderen, Ajax - Feijenoord en aanstaande zondag de Marathon van Rotterdam. Verschillende gradaties in media-aandacht en in persoonlijke betrokkenheid. Man en zoons behept met de klassieker op de groene mat. Zelf nu meer bezig met de oersport allertijden, in de voorbereiding op de Marathon van Rotterdam.

Klassiekers hebben iets klassieks: iets dat altijd werkt. Iets dat generaties overstijgt. Ik herinner me Oom die jarenlang alle wielerrondes van het Zuiden volgde. De passie voor Feyenoord gaat ook al generaties mee. De Marathon van Rotterdam dateert meer van de huidige generatie. Broer liep ‘m een paar jaar geleden onder de drie uur, vlak achter de Kenianen!

Bedrijven zetten in op 70/20/10

Klassiek heeft is ook iets vergankelijks. Het was ooit en nu niet meer. Ooit zaten we met z’n allen in een klasje om te leren hoe we beter kunnen worden. Nu niet meer. Nu zetten bedrijven in op 70/20/10. 70 procent leren in de dagelijkse praktijk, 20 procent door interactie met elkaar en 10 procent in de klas, in klassieke lesvorm dus. In dit concept krijgt die klassieke vorm van ontwikkelen meer waarde, want in die 10% moet het tenslotte gebeuren!

Ik ervaar het ook in mijn dagelijkse praktijk en in gesprekken met mijn mede-runners aan de  Rotterdam Marathon. Uiteindelijk doe je het zelf, maar de prestatie is zeker ook gevoed door de energie van collega’s, de wekelijkse trainingen en de lezingen over spieren & eten. We trainen ons het leplazarus en we denken daarnaast goed na over onze voeding.

Denken en doen met elkaar verbinden; volgens mij is dat de sleutel tot prestatie-optimalisatie. Klassieke training integreren in de totale ontwikkeling van mensen, van sporters en medewerkers. Het klassieke leren in een klasje onderdeel maken van de totale ontwikkeling; dat is modern.

Gooi het kind niet met het badwater weg, nog zo’n klassieker.