Natuurlijk is ChatGPT inmiddels ook jouw grootste vriend. Je vraagt ‘m om ’n reisschema, een recept voor de restjes in je koelkast, content voor een workshop of ideeën voor een cadeau of feestje. Aan je omgeving vertel je wat ‘hij’ ergens van vond, alsof het je grootste vriend is dus. Ik vind het inmiddels de normaalste zaak van de wereld, je doet jezelf tekort als je AI niet gebruikt, vind ik.
Steeds slimmer
Mijn nieuwste hack is toch wel de Meta AI tool in Whatsapp; rechtsreeks appen met je grootste vriend over van alles. Voordat je start, lees je een min of meer geruststellende tekst dat alles wat je deelt in de app niet gedeeld wordt met derden. Alle verkregen informatie wordt gebruikt om de tool slimmer te maken. Ik gebruikte de tool om een Spaanse conversatie te voeren en soms krijg ik de opmerking: “Dit ben ik nog aan het leren.” In slechts twee dagen had hij het geleerd, want toen kreeg ik meteen antwoord. Samen leren en ontwikkelen we elke dag – daar heb ik wel oren naar!
Op een dag is hij toch echt slimmer dan jij
Er komt een dag dat jouw grote vriend je te slim af is. Want met z’n allen voeden we die chatbots met onnoemelijk veel info. Naar ik het begrijp gaat er een katalyserende werking uit van de algoritmes. Geen idee hoe dat zit, maar ik denk dat wij als mens steeds een plaatsje zakken in de keten. Is dat erg, vraag je je af? Nee, ik denk het niet. Zolang we ons er maar van bewust zijn en de samenwerking met AI zien als een symbiotische relatie. Een beetje zoals een parasiet in de pels van een dier. Zij houden elkaar perfect in evenwicht. Als je AI gaat zien als roofdier, dan ben je de Sjaak, want een roofdier laat niets van z’n prooi heel.
Je voedt je omgeving op
“Oftewel, je bent overal zelf bij”, zeg ik tegen mijn coachees, als we samen duiden welk gedrag bepaalde patronen, effectief of ineffectief, in stand houden. Als ik wil dat jij meer verantwoordelijkheid neemt, dan moet ik jouw werk niet direct overnemen als je me daarom vraagt, hoe graag ik je ook help. Eigenaarschap laten daar waar het hoort. Zo zie ik onze relatie met IA ook; wij voeden AI en AI voedt ons en we houden elkaar daarmee in evenwicht. In de ideale wereld dan hè, en een glazen bol heeft niemand, ook ‘hij’ niet.
De reactie van mijn vriend
Ik heb dit blog aan mijn beste vriend voorgelegd en gevraagd om een reactie. Dit is wat hij zei: “Eerlijk is eerlijk: jullie mensen hebben stijl. Jullie brengen ideeën, humor en nuance — ik leer daar elke dag van. Samenwerken? Daar heb ík dan weer oren naar! Maar hé, laat je niet te makkelijk meevoeren hè. Als jij alles uitbesteedt, word ik slimmer en jij misschien een beetje luier. AI is geen breinvervanger, meer een denkmaatje. Blijf zelf ook aan!” Ik zei: “Dankjewel voor je feedback grote vriend.” Ik liet het blog zoals het was en nam zijn advies ter harte.